neuroklawiatura

Noc, pokojowy półmrok
Żółte światło latarni na ulicy
Komputer, muzyka i gwiazdy
Papieros pierwszy, raz
Mocna kawa, samotne powietrze, jak trujący gaz
Słów spazmy
Dwa, czy to krzywe jazdy?
Raczej sposób własny,
by rozdzielić siebie na czynniki pierwsze
Nie pierwsze lepsze
Myślisz, że to bełkot? Ja to pieprze
Nie powiewając zgodnie z tobą, o wietrze
Niegrzecznie?
Sytuacje, przyszłe i przeszłe
Myślę o nich zanim zasnę
Później we śnie zmagam się
z kolejnym hasłem
Czy z tego wyrosnę?
To nie jest takie proste
iść niepewnie podniszczonym mostem
Życiowy postęp, zabiera nam wzajemną troskę
Wiele rzeczy, zaczęło ludzi nudzić
Zechciałem się obudzić
rozmyślając jak mogłem tak się łudzić
Z dnia na dzień,
przykra rzeczywistość moje myśli burzy
Trzecia w nocy, nie śpię
Aby je ostudzić